تصویر ثابت ، دید متغییر

این دنیایی که من تو بچه گیام اونو خیلی بزرگ میدیدم روز به روز داره برای من کوچیکتر میشه ! ایا دنیا رو یکی گزاشته تو لباس شویی وداره اب میره یا اتفاق دیگه ای در حال رخ دادنه .. یادمه چقدر ساختمون یکی از خونه های سابقمون برای من بزرگ و بلند بود بعد سالها که از اونجا رد میشدم بی اراده پوزخندی زدم وبه خودم گفتم چرا این نصف شده ؟!؟ اون خیابونای بزرگ و عریض دم خونه که با ترس ولرز ازشون رد میشدم ! شدن کوچه هایی که با 2 سه قدم به اخرشون میرسم .  برای گرفتن ریز نمره دوره ابتدایی رفته بودم مدرسه ابتداییم (دبستان شهادت) ای خدا ؟ کجا شد اون حیاط بزرگی که تو یه زنگ تفریح وقت نمیشد به همه جاش بریم ؟؟ اون کلاسایه بزرگ !! اون راهرویی که توش سر میخوردیم !
میگن تنها چیزی که تو انسان از بدو تولد سایزش یکیه و بزرگ نمیشه اون چشم ادمه پس چرا اینهمه تغییر؟؟
دید انسان به مرور زمان وبا دیدن چیزایه جدید عوض میشه .. مقیاس و سایز اشیاء برای چشم انسان عوض میشه ..
 ولی خدا نکنه اون مقیاسی که باعث میشه ادم عاشق کسی بشه به مرور زمان عوض بشه !